دوستانی کی تا به ایا ا داستان دونبالا کودید , شیمی خدمت باید بگم کی ایمروز آخرین قسمت جه داستان گیله مرد بزرگ علوی شومره بنام . دانم کی می ا کار خیلی کمی وکاستی داشتی و اوتوئی کی باید و شاید نتانستم به گیلکی واگردان بوکونم ,ضمن انکی امی گیلان مئن گیلکی به لهجه های مختلفی صحبت به , ولی به هر صورت سعی بوکودم کی ایتا داستان جه ایتا نویسنده بزرگا به گیلکی واگردان بوکونم کی بنوبه خودش کاری ایسه تازه و خودش تانه قدم مثبتی ببه برای ان کی امان بتانیم نیوشته یانا به گیلکی واگردان بوکونیم و بعد هم بتانیم به گیلکی بخوانیم.
همهء شومره آرزوی سلامتی کونم و امیدوارم کی همیشه گیلک بمانید و سربلندو پایدار.
.--------------------------------------------------------------------
قسمت آخر :
.....اونی دندانانم ضرب آهنگ یکنواخت فوبوستن آب مرا بهم خوردی و گیله مردم همچنان بی تاب بو .
آرامشی کی اتاق مئن حکمفرما بوبوسته بو ظاهرآ محمد ولی یا مشکوکا کوده بو .
اون خاستی بدانه کی گیله مرد خوفته یا بیداره ؟
"چره جواب ندی ؟ شومان همه تا دوشمن خودا و پیغمبرید . همهء شومرا کوشتن واجبه , بیشتاوستم آگول بوگفته کی , اگر اونی دختره قاتیلا بوکوشید حاضره کی خودشا تسلیم بوکونه .
جان خودوش , من اصلآ اهمیت ندم او زناکی کی او روز می تیر مرا به زمین بکفت اونی دختر بو . بمن چی .
من خودم تکلیفا انجام بدام .من گم آگول دوشمن خودایه و اونا کوشتن واجبه , بیشتاوستی ؟ من جه هیچ کسی نترسم . من بوکوشتم , هر کاری جه آگول دست بر آیه بشه بوکونه .....
" تی توفنگا بنه بیجیر . تکان بوخوردی بمردی . "
انا گیله مرد بوگفت , ایتا صدای خسته و گیرفته , وکیل باشی ایتا کبریت آتش بزه و اون گیله مرد ره بمنزلهء ایتا آژیر خطر بو . ایتا چوم فوچئن مئن تپانچه یا جه خودش جیب بیرون باورد و او موقع کی نور کمرنک و زرد رنگ کبریت اتاقا روشنا کود , گیله مرد فرصت پیدا بوکود تا گلنگدنا فاکشه و بطرف محمد ولی نیشانه بیگیره .
محمد ولی وقتی خاستی کبریتا روشنا کونه توفنگ کونه یا بنا زمین و اونی لوله یا بیگیفته خودش دو تا زانو مئن . او نور کم کبریت مئن دو تا چوم دوروشت و سفید بو کی فقط معلوم بو . محمد ولی گیجا بوسته بو . کبریت آتش کم کم اونی دستا بسوجانه و اونی بازو مثل انکی بی حس بوبوسته بو شلا بوسته و بکفته اونی ران رو .
" تی توفنگا بنه زمین تکان بوخوردی بمردی ! "
لولهء تپانچه وکیل باشی شقیقه یا لمس کودی . گیله مرد دست تاودا اونی گولی یا بیگفت و اونا فاکشه باورد اتاق مئن .
" صبر بوکون الان ترا حالی کونم , رجز بخوان , مرا شناسی ؟ چره نیگا نوکونی ؟ "
باران همچنان وارستی , ولی افق کرا کم کم روشنا بوستی و آسمان کرا کم کم بازا بوستاندوبو .
" گفتی جه کسی نترسی !؟ نترس الان ترا نوکوشم , ترا باید با دست خفا کونم . صغرا می زن بو . نامرد تو می زنا بوکوشتی . تو صغرا قاتلی . آگول منم . ازش نترسی ؟ هان ؟ چره تکان نوخوری ؟"
توفنگا جه اونی دست فاگیفته به دیوار تکیه بدا . " تو بوگفتی جه آگول نترسی . آگول منم بیچاره . آگول لولمانی جه غوصهء خودش دختر دق مرگ بوبوسته . من بوگفتم کی اگر قاتل صغرایا مرا فادید , آگول تسلیم به .
آگول اصلآ نئسا تا باید تسلیم ببه . اتوبوسا جاده میانی من بزم . همهء اوشانی کی می مرا ایسید , اوشانیئید کی جه دست شومان بی خانمان بوبوستیدی . اشانا ترا گم تا ندانسته جه دونیا نیشی . ویریز می هفت تیرا بنام می جیب مئن . خایم ترا با دست بو کوشم . خایم تی گولی یا گاز بیگیرم . آگول منم . می دیل کرا خونکا به .
گیله مرد جه فرط درندگی له له زئه ای . نانستی خو دوشمنا چوتو وا بو کوشه !
دستپاچه بوبوسته بو . نور سحر مئن کم کم تانستی هیکل درب و داغان وکیل باشی یا بیدینه .
" من خودم مره خانه و زندگی داشتیم . سواد هم دارم . ا پنج سال مئن یاد بیگیفتم . خیلی چیزان یاد بیگیفتم .
گی مملکت هرج و مرج نیئه ؟ هرج و مرج مگر چی یا گیدی ؟امرا چاپیدی , جه خودمان خانه و زندگی بیرونا کودیدی . جه امان د چیزی نمانسته . د هیچ رعیتی نمانسته . تو خودت چقدر مرا تلکه بوکودی ؟ تی عمر خیلی دراز بو , اگه بدانستیبیم صغرا قاتیل توئی , تا الان هفت تا کفن بپو سانه بی ؟ کی لا مذهبه ؟ شومان کی هیزار بار قرآن مهر و امضاء بوکودید و شیمی قول جیر بزه ائید یا امان ؟ ناموئید قسم نوخوردید کی د همه در امانید ؟ چره مردوما بیخود گیریدی ؟ چره بیخود مردوما کوشیدی ؟ کی دوزدی کونه ؟ می جد اندر جد ا آب و خاک مئن زندگی بوکود , کو اربابی پنجاه سال پیش گیلان مئن ایسابو ؟ "
انی زبان تته پته کودی , بحدی توند حرف زئه ای کی بعضی جه کلمه یان مفهوم نوبو . وکیل باشی خودش دوتا زانو رو خودش پیشانی یا بچسبانه بو بزمین و خودش دو تا دستانا بنابو خودش پوشت گردن . اونی کلاه بکفته بو اتاق تان .
: " نترس , اتوئی ترا نوکوشم . ویریز , حیفه کی ایتا گلوله تره حراما کونم . آخه بدبخت تو چی قابلی ایسی کی من تره ایتا فشنگ فیشانم . ویریز بیدینم ! "
وکیل باشی ولی جه خودش جا تکان نوخوردی . حتا با لگدی کی گیله مرد اونا بزه , بازم جه خودش جا تکان نوخورد.
گیله مرد دست تاوادا و اونی پالتو یقه یا بیگیفت و اونی صورت مئن نیگا بوکود . او روشنائی کم صبح مئن بتانسته یک کمی جه محمد ولی صورتا بیدینه .عرق جه اونی صورت فوبوستی . اونی چومان به سفیدی زئه ای.
بی حالا بوسته بو . جه اونی دهنم کف زرد رنگی بیرون فوبوستی و خر خر کودی .
هاتو کی اونی چوم به چومان براق و دورشت گیله مرد دکفته به تته پته بامو و بوگفت : " نوکوش امان بده ! پنج تا زای دارم . می زاکانا رحم بوکون .هر کاری بیگی کونم . به خودت جوانی مرا ببخش . دوروغ بوگفتم من نوکوشتم . تی صغرایا من نوکوشتم . خودوش تیر اندازی کودی . مسلسل می دست مئن دونبو . "
گریه کودی . التماس و عجز و ناله کودی . التماس و عجز و ناله محمد ولی شین , مثل ایتا آبی کی روی آتش فوکوده بید , گیله مرد آتش خشما خاموشا کود . بیاد باورده کی بوگفته پنج تا زای داره .اگر راست بگه !؟
بیاد خودش زای دکفت . باران د بند بامو بو و سکوت و صفای سر صبح بی غیرتی و ضعف محمد ولی تنفر عجیبی گیله مرد مئن زندا کود . روشنی هوا باعث بوبوسته کی گیله مرد دستپاچه ببه و عجله بو کونه .
گیله مرد ایتا تف تاوادا محمد ولی طرف و در عرض چند دقیقه محمد ولی پالتو یا جه اونی تن بکنده و اونی قطار فشنگا جه اونی کمر وازا کود و خودش پتویا اونی سر و کله یا واپخت , اونی بارانی یا دوکود و اونی کلاه بنا خو سر و جه اتاق بیرون بامو .
هنوزم جه جنگل شیون و نالهء ایتا زن انا بگوش آموئی . ها موقع صدای ایتا تیر بگوش بامو و ایتا گلوله اونی بازویا بو خورد . هنوز وانگردسته بو کی ایتا گلوله دیگه انی سینه یا بو خورد و اونا جه ایوانم جور بجیر تاودا . گیله مرد سینه سوختاندوبو, آسمان اونی ره تیره و تار بوبوسته , انی چومان دوسته بوبوست .
بلاخره مامور بلوچ خو کارا بوکود .
-----------------------------------
واگردان به گیلکی جه : دامون گیلک پور
همهء شومره آرزوی سلامتی کونم و امیدوارم کی همیشه گیلک بمانید و سربلندو پایدار.
.--------------------------------------------------------------------
قسمت آخر :
.....اونی دندانانم ضرب آهنگ یکنواخت فوبوستن آب مرا بهم خوردی و گیله مردم همچنان بی تاب بو .
آرامشی کی اتاق مئن حکمفرما بوبوسته بو ظاهرآ محمد ولی یا مشکوکا کوده بو .
اون خاستی بدانه کی گیله مرد خوفته یا بیداره ؟
"چره جواب ندی ؟ شومان همه تا دوشمن خودا و پیغمبرید . همهء شومرا کوشتن واجبه , بیشتاوستم آگول بوگفته کی , اگر اونی دختره قاتیلا بوکوشید حاضره کی خودشا تسلیم بوکونه .
جان خودوش , من اصلآ اهمیت ندم او زناکی کی او روز می تیر مرا به زمین بکفت اونی دختر بو . بمن چی .
من خودم تکلیفا انجام بدام .من گم آگول دوشمن خودایه و اونا کوشتن واجبه , بیشتاوستی ؟ من جه هیچ کسی نترسم . من بوکوشتم , هر کاری جه آگول دست بر آیه بشه بوکونه .....
" تی توفنگا بنه بیجیر . تکان بوخوردی بمردی . "
انا گیله مرد بوگفت , ایتا صدای خسته و گیرفته , وکیل باشی ایتا کبریت آتش بزه و اون گیله مرد ره بمنزلهء ایتا آژیر خطر بو . ایتا چوم فوچئن مئن تپانچه یا جه خودش جیب بیرون باورد و او موقع کی نور کمرنک و زرد رنگ کبریت اتاقا روشنا کود , گیله مرد فرصت پیدا بوکود تا گلنگدنا فاکشه و بطرف محمد ولی نیشانه بیگیره .
محمد ولی وقتی خاستی کبریتا روشنا کونه توفنگ کونه یا بنا زمین و اونی لوله یا بیگیفته خودش دو تا زانو مئن . او نور کم کبریت مئن دو تا چوم دوروشت و سفید بو کی فقط معلوم بو . محمد ولی گیجا بوسته بو . کبریت آتش کم کم اونی دستا بسوجانه و اونی بازو مثل انکی بی حس بوبوسته بو شلا بوسته و بکفته اونی ران رو .
" تی توفنگا بنه زمین تکان بوخوردی بمردی ! "
لولهء تپانچه وکیل باشی شقیقه یا لمس کودی . گیله مرد دست تاودا اونی گولی یا بیگفت و اونا فاکشه باورد اتاق مئن .
" صبر بوکون الان ترا حالی کونم , رجز بخوان , مرا شناسی ؟ چره نیگا نوکونی ؟ "
باران همچنان وارستی , ولی افق کرا کم کم روشنا بوستی و آسمان کرا کم کم بازا بوستاندوبو .
" گفتی جه کسی نترسی !؟ نترس الان ترا نوکوشم , ترا باید با دست خفا کونم . صغرا می زن بو . نامرد تو می زنا بوکوشتی . تو صغرا قاتلی . آگول منم . ازش نترسی ؟ هان ؟ چره تکان نوخوری ؟"
توفنگا جه اونی دست فاگیفته به دیوار تکیه بدا . " تو بوگفتی جه آگول نترسی . آگول منم بیچاره . آگول لولمانی جه غوصهء خودش دختر دق مرگ بوبوسته . من بوگفتم کی اگر قاتل صغرایا مرا فادید , آگول تسلیم به .
آگول اصلآ نئسا تا باید تسلیم ببه . اتوبوسا جاده میانی من بزم . همهء اوشانی کی می مرا ایسید , اوشانیئید کی جه دست شومان بی خانمان بوبوستیدی . اشانا ترا گم تا ندانسته جه دونیا نیشی . ویریز می هفت تیرا بنام می جیب مئن . خایم ترا با دست بو کوشم . خایم تی گولی یا گاز بیگیرم . آگول منم . می دیل کرا خونکا به .
گیله مرد جه فرط درندگی له له زئه ای . نانستی خو دوشمنا چوتو وا بو کوشه !
دستپاچه بوبوسته بو . نور سحر مئن کم کم تانستی هیکل درب و داغان وکیل باشی یا بیدینه .
" من خودم مره خانه و زندگی داشتیم . سواد هم دارم . ا پنج سال مئن یاد بیگیفتم . خیلی چیزان یاد بیگیفتم .
گی مملکت هرج و مرج نیئه ؟ هرج و مرج مگر چی یا گیدی ؟امرا چاپیدی , جه خودمان خانه و زندگی بیرونا کودیدی . جه امان د چیزی نمانسته . د هیچ رعیتی نمانسته . تو خودت چقدر مرا تلکه بوکودی ؟ تی عمر خیلی دراز بو , اگه بدانستیبیم صغرا قاتیل توئی , تا الان هفت تا کفن بپو سانه بی ؟ کی لا مذهبه ؟ شومان کی هیزار بار قرآن مهر و امضاء بوکودید و شیمی قول جیر بزه ائید یا امان ؟ ناموئید قسم نوخوردید کی د همه در امانید ؟ چره مردوما بیخود گیریدی ؟ چره بیخود مردوما کوشیدی ؟ کی دوزدی کونه ؟ می جد اندر جد ا آب و خاک مئن زندگی بوکود , کو اربابی پنجاه سال پیش گیلان مئن ایسابو ؟ "
انی زبان تته پته کودی , بحدی توند حرف زئه ای کی بعضی جه کلمه یان مفهوم نوبو . وکیل باشی خودش دوتا زانو رو خودش پیشانی یا بچسبانه بو بزمین و خودش دو تا دستانا بنابو خودش پوشت گردن . اونی کلاه بکفته بو اتاق تان .
: " نترس , اتوئی ترا نوکوشم . ویریز , حیفه کی ایتا گلوله تره حراما کونم . آخه بدبخت تو چی قابلی ایسی کی من تره ایتا فشنگ فیشانم . ویریز بیدینم ! "
وکیل باشی ولی جه خودش جا تکان نوخوردی . حتا با لگدی کی گیله مرد اونا بزه , بازم جه خودش جا تکان نوخورد.
گیله مرد دست تاوادا و اونی پالتو یقه یا بیگیفت و اونی صورت مئن نیگا بوکود . او روشنائی کم صبح مئن بتانسته یک کمی جه محمد ولی صورتا بیدینه .عرق جه اونی صورت فوبوستی . اونی چومان به سفیدی زئه ای.
بی حالا بوسته بو . جه اونی دهنم کف زرد رنگی بیرون فوبوستی و خر خر کودی .
هاتو کی اونی چوم به چومان براق و دورشت گیله مرد دکفته به تته پته بامو و بوگفت : " نوکوش امان بده ! پنج تا زای دارم . می زاکانا رحم بوکون .هر کاری بیگی کونم . به خودت جوانی مرا ببخش . دوروغ بوگفتم من نوکوشتم . تی صغرایا من نوکوشتم . خودوش تیر اندازی کودی . مسلسل می دست مئن دونبو . "
گریه کودی . التماس و عجز و ناله کودی . التماس و عجز و ناله محمد ولی شین , مثل ایتا آبی کی روی آتش فوکوده بید , گیله مرد آتش خشما خاموشا کود . بیاد باورده کی بوگفته پنج تا زای داره .اگر راست بگه !؟
بیاد خودش زای دکفت . باران د بند بامو بو و سکوت و صفای سر صبح بی غیرتی و ضعف محمد ولی تنفر عجیبی گیله مرد مئن زندا کود . روشنی هوا باعث بوبوسته کی گیله مرد دستپاچه ببه و عجله بو کونه .
گیله مرد ایتا تف تاوادا محمد ولی طرف و در عرض چند دقیقه محمد ولی پالتو یا جه اونی تن بکنده و اونی قطار فشنگا جه اونی کمر وازا کود و خودش پتویا اونی سر و کله یا واپخت , اونی بارانی یا دوکود و اونی کلاه بنا خو سر و جه اتاق بیرون بامو .
هنوزم جه جنگل شیون و نالهء ایتا زن انا بگوش آموئی . ها موقع صدای ایتا تیر بگوش بامو و ایتا گلوله اونی بازویا بو خورد . هنوز وانگردسته بو کی ایتا گلوله دیگه انی سینه یا بو خورد و اونا جه ایوانم جور بجیر تاودا . گیله مرد سینه سوختاندوبو, آسمان اونی ره تیره و تار بوبوسته , انی چومان دوسته بوبوست .
بلاخره مامور بلوچ خو کارا بوکود .
-----------------------------------
واگردان به گیلکی جه : دامون گیلک پور
۲ نظر:
درود برار
من خاستیم تی مطلب قبلی ره پیغام بنم ولی ننم چره نوبوست هونی واستی باموم ایتا مطلب ره تی شعره ره پیغام بنم تی شعر قشنگ بو راستی چه ره کارگاه شعر گیلکی خانه فرهنگ میانی شرکت نوکونی اگه بائی خوشحالا بیم ترا بیدینیم
بدرود
درود دامون جان من خاستیم تی اولین مطلب ره نظر بدمولی ننام چه ره مشکل دارم تی مطلب خیلی جالب بو تی وبلاگ مرا خیلی حال کونم
پایدار بیبی
ارسال یک نظر