تی دیلا صفا بدن , کی بهار آموندره
کهنه خاکا بتکان جه تی خانهء دیل
سبزا کون گندما عید سفره ره , کی بهار آموندره
خوانیدی پرنده یان شادی و سرور امرا
دوسته خو بارو کوچا زمستان و چوم برایه , کی بهار آموندره
بنه دیمه کهنه کینه و دوشمنی یا
پیش قدم بوبو جه سر بیگیر تی دوستی یا , کی بهار آموندره
جه ته دیل تازه سال ره بوکون تو آرزو
تا کی آزادی ببه امی نصیب , کی بهار آموندره
-----------------------------------------
دواره اشان همه
ایشناوی شر شر آب چشمه یا جه کوه
بپیچسته همه جا , گول سونبول عطر و بو
ایوارده واگردسته هاج هاجی جه سفر
سبزا بو دشت و دمن , صحرا و کوه و کمر
نده راه غورصه بدیل , هاتوئی نمانه سخت روزان امره
دواره اشان همه , ایوارده روز و روزگار بکام به امره
تره یاده نشه کی تی واسی , چوم برایه تی همسایه
تا بیگیری اونه حالا , ایمسالم مثل همیشه عید ره اون تنهایه
جه : دامون گیلک پور
---------------------------
بتکان = تکان بده
دیمه = کنار گذاشتن
بپیچسته = پیچیده
