به بهانه 21 فوریه (3 اسفند) روز جهانی زبان مادری
--------------------------------------------
من امروز فریاد زنم تا همهء دونیا بدانه *
کی امان گیلکیم و گیلکی امی زبانه
بجار و بجارکاری و مرغ کیشکانا فورادن به لانه *
امی خاطرات خیلی از روزان و شبانه
تا کی دونیا دونیایه امرا به یاد بمانه *
اونی کی کوچیکه یا پیلیه یا کی جوانه
گیلکی زبانه امی پئران و امی مارانه *
گیلکی خون مانستان امی رگ میانی روانه
-----------------------------------
به بهانهء روز زبان مادری چند خطی نویسم تا منم بنوبهء خودم می زبان مادری ره کاری بوکوده بیم.
ها سا کی دونیا در فیکر زبان مادریه چی خوبه کی امانم جه ا قافله عقب نمانیم.
امی زبان گر چی کوتایه جه گفتن خیلی گبان , اما جه خاطر نبریم کی امی زبان مادری ره باید کی به آب و آتش بزنیم تا کی جه دست ندیم امی هویتا کی زبان گیلکی هم جرءی از اونه.
گیلکی و گیلک , تاریخ بزرگی داره کی جه گذشته تا به الان مطالب زیادی در موردش قلم بوخورده. اما او چیزی کی خیلی مهمه انه کی , امان برای ساختار هر چی بهتره امی فرهنگ و زبان کی تقریبآ جه میان شوندره , باید تلاشی مضاعف بو کونیم . برای انکی بتانیم امی زبانا حفظ بوکونیم, ایتا از راه حلان انه کی بتایم گیلکی نیویشتن و خواندن و گب زئنا تقویت بوکونیم و بهش بهای بیشتری بدیم.
اونم زمانی میسر به کی , امی جامعه گیلک زبان میانی برنامه ریزی درستی ببه کی امی جاغلان بتانید توسط مدارسی کی گیلکی تدریس کونیدی , دانش آموخته بیبید و ا مدرسه یان میانی گیلکی گب بزنید و گیلکی بخوانید و بینیویسید , البته در کنار ان باز نیویسی و به تصویر کشیدنه فرهنگ گیلکی هم خودش نقش بسزایی ایفا کونه.در هر صورت امید وارم کی بتانیم به آرزوی قلبی خودمان برسیم کی هر خانه ای درا کی واکودی با زبان گیلکی جه امان استقبال ببه تا کی هیچوقت امی زبان گیلکیا جه دست ندیم و امی فرهنگ گیلکیا بست و گسترش بدیم.
پاینده بیبید و گیلک زبان
--------------------------------------------
من امروز فریاد زنم تا همهء دونیا بدانه *
کی امان گیلکیم و گیلکی امی زبانه
بجار و بجارکاری و مرغ کیشکانا فورادن به لانه *
امی خاطرات خیلی از روزان و شبانه
تا کی دونیا دونیایه امرا به یاد بمانه *
اونی کی کوچیکه یا پیلیه یا کی جوانه
گیلکی زبانه امی پئران و امی مارانه *
گیلکی خون مانستان امی رگ میانی روانه
-----------------------------------
به بهانهء روز زبان مادری چند خطی نویسم تا منم بنوبهء خودم می زبان مادری ره کاری بوکوده بیم.
ها سا کی دونیا در فیکر زبان مادریه چی خوبه کی امانم جه ا قافله عقب نمانیم.
امی زبان گر چی کوتایه جه گفتن خیلی گبان , اما جه خاطر نبریم کی امی زبان مادری ره باید کی به آب و آتش بزنیم تا کی جه دست ندیم امی هویتا کی زبان گیلکی هم جرءی از اونه.
گیلکی و گیلک , تاریخ بزرگی داره کی جه گذشته تا به الان مطالب زیادی در موردش قلم بوخورده. اما او چیزی کی خیلی مهمه انه کی , امان برای ساختار هر چی بهتره امی فرهنگ و زبان کی تقریبآ جه میان شوندره , باید تلاشی مضاعف بو کونیم . برای انکی بتانیم امی زبانا حفظ بوکونیم, ایتا از راه حلان انه کی بتایم گیلکی نیویشتن و خواندن و گب زئنا تقویت بوکونیم و بهش بهای بیشتری بدیم.
اونم زمانی میسر به کی , امی جامعه گیلک زبان میانی برنامه ریزی درستی ببه کی امی جاغلان بتانید توسط مدارسی کی گیلکی تدریس کونیدی , دانش آموخته بیبید و ا مدرسه یان میانی گیلکی گب بزنید و گیلکی بخوانید و بینیویسید , البته در کنار ان باز نیویسی و به تصویر کشیدنه فرهنگ گیلکی هم خودش نقش بسزایی ایفا کونه.در هر صورت امید وارم کی بتانیم به آرزوی قلبی خودمان برسیم کی هر خانه ای درا کی واکودی با زبان گیلکی جه امان استقبال ببه تا کی هیچوقت امی زبان گیلکیا جه دست ندیم و امی فرهنگ گیلکیا بست و گسترش بدیم.
پاینده بیبید و گیلک زبان
