۱۳۸۸ دی ۲۴, پنجشنبه

گیله مرد (جه بزرگ علوی) قسمت ششم

.....اویا دانه کی چه وا بو کونه.
 "ها ؟ جواب ندی ؟ها ها ها ها ها........"
گیله مرد دیل خاستی تا ا صدای خنده ایتا پیچه بلندتر ببستیبی تا اون بتانستیبی گلنگدنا فاکشه. اونی سیگاره آتشا نیشانه بیگیره و تیر اندازی بو کونه.
" بو گو بیدینم , او روزی کی سرگرد امرا باموئیم تولم (جمعه بازار) کی پاسگاه چاکونیم , تو نیبی کی سینه سپر بو کودی و جه همه پیشتر ایسابی و بو گفتی : امان ایا خودمان داروغه داریمی و کسی یا د نخائیم ؟ بی شرفان , چند نفر جه امرا تا وادائید ایتا کلبه میان خاستیدی امرا آتش بزنید. حیف کی سرگرد *ولانشت *و گرنه همهء شومرا مسلسل مرا درو کودیم.
شیمی او گردن کلفتا کی خودم به درک *اوسه* کودم , بو گو بیدینم , تو هم اویا ایسابی ؟ راستی شیمی او پیله تران کی ها ایتا زبان داشتیدی به چی درازی الان کویا ایسائید ؟ چره الان تره هیچ کاری نوکونیدی ؟ "
بعد چند تا فحش ناموسی نثار گیله مرد بو کود.
" تهران میان اوشان ریشه یا خشکا کودیم , د کسی جرآت ناره گب بزنه. خاستیدی بلشویکی بو کونید؟ اشان زناکان چقدر سلیطه بیدی!؟ وای , وای , وای , اوشانی واسی بو کی سرگرد ولانشتی تیر اندازی بو کونیم . چوتو بوبوسته الان همه موش ببستیدی و خوشان سوراخان مئن  *جوخوفتید * !؟ آخ اگه می دست مئن بو. بلائی تی سر آوردیم کی کیتابان مئن بینیویسید . نانم چه ره بو گفتید کی ترا صحیح و سالم تحویل بدم ؟ حتما تو ایتا از او گردن کلفتانی ؟  وگرنا ها ایمروز صبح کی ترا بیدم ایتا گلوله مرا تی کلکا کندیم. تی چشم جلو تی زنا ......
اوهوی چی کوداندری ؟تکان بو خوری ایتا گلوله ترا حراما کونم. "
صدای گلنگدن توفنگ , گیله مردا کی بی احتیاطی کودانده بو بخودش باورد.
گیله مرد بی اختیار انی دست به دستهء هفت تیر بوشو , او زناکی  کی چند ماه پیش تولم مئن تیر بو خورده بو و بعدآ بمرد , اونی زن بو , صغرا , زاک شیش ماهه داشتی , الان او زای اونی کومه مئن ایسا و معلوم نوبو کی چی سرنوشتی اونی انتظارا کشه !؟ مارجان , آدمی نیئه کی بتانه زاکا بداره . اصلآ اونی کار نوبو. د کی خایه بفکر اونی زای  ببه ؟
گیله مرد بعضی وقتان وکیل باشی گبانا نیشناوستی . اون ایتا فیکر دیگه میان ایسا بو. نو کونه کی تپانچه اصلآ خالی ببه . نوکونه کی بلوچ و وکیل باشی اونی مرا شوخی بو کودیدی و تپانچهء خالیا اونا فادابید.
ولی ا شوخی اشان ره چی فایده ای داشتی ؟ اصلآ امکان ناره . تپانچه یا خودش جیب میان ایتا پیچه سبک و سنگین بوکود. جه اونی وزن تانستی حدس بزنه کی تپانچه خالیه یا کی پوره ؟ ها حرکت اونی شین باعث بوبسته بو کی محمد ولی متوجه بوبسته و توفنگ سرا بییگیفته گیله مرد طرف . سر نیزهء توفنگ زیادی اون مرا فاصله ناشتی  وگرنه گیله مرد تانستی ایتا حرکت مرا توفنگا سرا بطرف زمین فشار بده و توفنگا جه محمد ولی فاگیره.
" اوهوی خوابی یا بیدار ؟ بو گو بیدینم شاید بخاطر ان ترا فومن برداندریدی کی آگول لولمانی مرا رابطه داری ؟ " چند تا فحشم نثار آگول بوکود. " یک هفته تمام امی خواب و آراما  *فیگیفت * , روز روشن وسط جاده ایتا ماشینا لختا کود. اونی سیبیلا به آتش کشیمی , اونی نوبتم فارسه. بو گو بیدینم , راست گیدی که او زناکی کی او روز تولم مئن تیر بو خورد اونی دختر بو ؟ "
بعضی وقتان صدای باد اونقدر زیاد بو کی صدای محمد ولی بگوش گیله مرد فانرسه ای ,  ولی اون جه وکیل باشی گبان تانستی حدس بزنه کی چره اونا فومن برداندریدی . مآموران دانستیدی کی اون آگول لولمانی داماده و هنوز اشان مئن ایتا ارطباتی نها. گیله مرد دانستی کی داروغه اونا لو بدا . چند بار آگولا بوگفته بو کی ا ویشگاسوقه ای آدم مطمئنی نیئه . شایدم اگه بخاطره ا ویشگا سوقه ای  نوبوسته بو, امروز صغرا هم زنده بو, آگولم نزه ای به جنگل و بعد از اون هم ان همه اتفاق پیش ناموئی و الانم اون اتوئی گیرفتار نوبو.

ادامه داره .....................
---------------------------------------------
ولانشت = اجازه نداد
اوسه = روانه کرد
جوخوفتید = قایم شدند
فیگیفت = گرفت
--------------------------------------------
واگردان به گیلکی جه : دامون گیلک پور


۱۳۸۸ دی ۲۱, دوشنبه

گرفتاره تی عشقم (درد دیل _ شعر گیلکی)




خیلی سخته اتوئی زندگی مره
جه توو و تی چومان , دست کشئن نتانم

جه تی دوری سینه تنگا گیفتهء
بی توو من ایتا لحظه هم  , نفس کشئن نتانم

جه پا دکفتم و نارم د شور و حالی
ویشتر جه ان , سر به بیابان زئن نتانم

همه جا و همه چیز مره سیایه
تا توو ایسائی من جه آسمان , هیچ ستاره د نخایم

شوندرید روز ماه و سالان می شین چی آسان
عمری اگه باقیه تی شینه , من مره هیچی نخایم

اگه کی تک و تنها و رادوارم
ترا تا کی من دارم , قبله هیچ د من نخایم

تی مرایه کی می دیل مئن , عشق زنه جوانه
بهاره و گول گول آفتاب حیساب , جه تو سوایه

دارم من تی ناجه خیلی وقته بدیل
تی جا می دیل مئن , جه بقیه خوره سوایه

عطر گول هر چقدر کی بفلک بیپیچه
تی عطر بو , جه همهء گولان سوایه

گر چی دورم جه تی ور و مودام به حسرت
ایتا خنده مرا جه ان همه فیکر و خیال , مرا بیرون بئر

من گرفتار تی عشقم و دست پا دوسته
توو بیگیر می بالا , مرا جه ان همه گیرفتاری بیرون بئر
--------------------------------

جه : دامون گیلک پور

(رادوارم) یعنی: رفتنی ام , در حال گذرم , ماندگار نیستم  , درحال عبورم