باد توندی در حال وزیدن بو. چنگ زئه ای زمین خواستی از جا بکنه . پیله درختان بجان یکدیگر دکفتبید . جه جنگل میان زجهء ایتا زنای آمویی کی کرا زجر کشئن دوبو .صدای باد ترانه خاموشا افسار گسیخته بو کوده بو . شرشر باران آسمان تیره و تارا به زمین گیل آلود دختی . تمام نهران طغیان بوکوده و آب جه هر طرف را دکفته بو .دوتا مآمور توفنگ بدست گیله مردا فومن برداندیبید. ایتا پتوی خاکستری رنگ خو گردنا واپخته بو و ایتا بقچه کی جه اونی پوشت آویزان بو بدست داشتی . بی اعتنا به باد و بوران و مآمور و جنگل و درختان تهدید کوننده و توفنگ و مرگ , خو لخت پایان به آب زئه ای و قدمان کوتاه و آرام اوسادی .
اونی بازوی چپ آویزان بو , اینگار کی سنگینی کودی . زیر چشمی مآموریا کی اونی کنار راه شوئی و سر نیزه ای کی ایتا کف دست قد جه اونه آرنج راست دست جا فاصله داشتی و جه اون چکه چکه آب فوبستی , نیگا کودی .اونی نیم تنه آستین کوتاه بو و آبی کی جه پتو بیرون آموئی , راحت اونی میانی فرو شوئی .گیله مرد هر چند وقت یکبار پتویا ولا کودی و خو بقچه یا فادایی اویتا دست و خو آستین آبا خالی کودی و ایتا دستی هم خودشا رویا فاکشه ای , اینگار کی وضو بیگیفته بو قطرات آبا جه خودش صورت پاکا کودی . فقط او زمان کی عابری با فانوس کم نور جه انی ور رد ا بوستی اونی صورت پهن و استخوانی و چشمان سیفید و دورشت و دوماغ بشکسته یا روشنا کودی و تو تانستی ترسیا کی اونی صورت میان نیشته بو یا بیدینی.
وکیل باشی کی مآمور اولی نام بو جه زندانی دیل پوری داشتی . انا راحت ننایی . همش اونا حرفهای نیش دار زئه ای . فحش و ناسزا گفتی و تمام ا موشکلات راه به ا درازی و باران و تاریکی و و سرمای پائیزا جه چشم گیله مرد دئه ای.
"ماجراجو , بیگانه پرست . تو د چی خواستی بو کونی؟ شولوغ خواستی بو کونی! خیال کونی مملکت صاحب ناره ......."
"بیگانه پرست و ماجراجویا "محمد علی جه فرمانده یاد بیگیفته بو و فرمانده هم جه رادیو و مطبوعات ملی جا.
"شیش ماهه کی دولت داد زنه کی , باییید ارباب حقا فادید , مگه کسی گوش کونه , به مفت خوری عادت بو کودید. او ممه ی لو لو ببرده . بو گوذشت هرج و مرج دوران . پس مالک جه کویا باوره زندگی بو کونه؟مالیاتا جه کویا باوره فاده ؟ اگه دولت بدون پول ببه , پس امی تکلیف چی وا ببه؟ هاتویی بو کودید پارسال امی حقوقا چهار ماه عقب تاوادائید. اما الان د دولت زور داره. بلشویک بازی تمام بوست.
الان یک ماه کی آیم قهوه خانه . جه آبادی به او آبادی شم :گم بابا بائید ارباب حقا فادید. دولت اعلانیهء باوردم , بچسبانم , اشان ره بخواندم کی اگه رعیت بخایه مالک سهما فانده "به سر کار ...فرمانده پادگان .......مراجعه بوکونه تا امنیه تمام بهره مالکانه اوشان شینه وصول بو کونه" اشانا بو گفتم کی سر کار فرمانده پادگان کیه , اشان گوش میان فرو بو کودم کی من اونی همه کاره یم . اشانا حالی بوکودم کی وصول و ایصال یعنی چی . مگر بیشناوستیدی؟
آخه گیید مالک زمین فاده , بذر فاده , مخارج آبیاریا هم فاده آخر سر هم ندانه کی چیزی بهش رسه یا نه!؟ فاندائید کی فاندائید , الان هم دولت پور زور ببسته , دو برابر فاگیره .امان کی ائیساییم .گردن کلفت تر هم کی ببستیم . لباس آمریکایی , پالتوی آمریکایی , کامیون آمریکایی , همه چی داریم . مگر کسی حرف گوش کودی؟ سهم مالک چیه؟ ایتا نعلبکی چایی هم جه امان دریغ کودید. الان...... الان......
بعدآ قهقه زئه ی و گفتی :" الان د شیمی خدمت رسید . بوگو بیدینم تو چی کاره بی ؟ لاور بی ؟ (لاور بمعنی دلاورو بی باک)سواد داری ...؟"
گیله مرد گوش به حرفان ندایی و اصلا جوابم ندایی. جه تولم تا ایا چهار ساعت بو کی توی راه ایسابید و تمام ا مدت محمد ولی دست بردار نوبو . تهدید کودی , زخم زبان زئه ی , خو کهنه حسابا پاکا کودی . گیله مرد فقط فکر راه فرار بو .
ادامه داره .......................
برگردان به گیلکی جه : دامون گیلک پور
