۱۳۸۷ دی ۱۹, پنجشنبه

هیجرت(شعر درد دیل)



هیجرت


او زمان کی آسمان پور جه غبار بو
همه جا مره دلگیر و تاریک و تار بو

منم پرا گیفتم و هیجرت بو کودم
به ایجبار, ترک دوست و آشنا و دیار بو کودم

گر چی , دیل کندن جه اویا مره آسان نوبو
می چمدان میانی , اون همه خاطره ره جا نو بو

چاره اما چی بو؟
اویا د جای نفس کشئن نو بو

شبی نو بو کی , کابوسی نامو بی تی سوراغ
خانه ای ننابو کی , نوبوستبی خاموش انی چراغ

ایتا موشت زحمت کشئید و چاکودید
ایتا جرگه جه همه جا بی خبر اونا خوردید

جه ان همه گرفتاری و موشکلات کی بیدئم
راه چاره ای بجرء هیجرت و پرا گیفتنا نیدئم

به امید انکی ایتا روز واگردم دوباره
روزی کی , جه آسمان همه ره زندگی و شادی بباره

جه دامون گیلاک پور