۱۳۸۷ خرداد ۳۱, جمعه

حسرت(گیلکی شعری بیاد ایامی که بوگذشت)



خیابان و کوچه سران
اهل محل نیبیدی در امان
واچوکستن بوجور
جه ارمنی باغ داران
صبح تا شب , آلاخان و والاخان
نوشوییم بخانه , بعضی موقع نهاران

زواله خواب موقع
شلوغی و سر و صدا فراوان
روزی ایتا دست گول به آب دان
بازی موقع , زمین طیاره میان
ناشتیدی خواب و آرام
دور و بره همسایان
شب و روز , جغلان دونبال گردستن
عذاب داشتید بیچاره پئر و ماران
بکفتیم و ویریشتیم خولاصه
پیلا بوستیم چی آسان
خورم ایامی بو او روزان
کی بوشو جه دست امان
چشم کی بهم بزه ئیم , تمام بوست
واز و ولنگ دوران
امره فقط بمانست
حسرت جه او روزگاران
حسرت جه دوست و رفیق
جه گیلان و رشت نم نم باران

سروده توسط(دامون گیلک پور)
*******************************************
برگردان فارسی
سر کوچه و خیابان ***** اهل محل نبودن در امان
__________________________
رفتن بالا ***** از درختهای باغ ارمنی
_______________________
از صبح تا شب ول بودن***** نمی رفتیم خونه بعضی وقت ها موقع نهار
____________________________________
موقع خواب وسط روز***** شلوغی و صرو صدای فراوان
__________________________________
روزی یک دسته گل به آب دادن****** وقت بازی توی زمین طیاره
___________________________________
خواب و آرام نداشتن***** همسایه های دور و بر
__________________________
به دنبال بچه ها گشتن***** عذاب داشتند پدر ها و مادرها
_______________________________
خلاصه افتادیم و بلند شدیم ***** چه زود هم بزرگ شدیم
_______________________________
روز های خوبی بود اون روزا ***** که از دست ما رفت
_________________________________
چشم که بهم زدیم ***** تموم شد دوره بالا و پائین پریدن ها
_________________________________
برای ما فقط مونده ***** حسرت از اون دوران
_________________________________
حسرت از دوست و رفیق ***** از گیلان و نم نم بارون رشت