وقتی کی ناپلئون روسیه یا حمله بوکود , ایتا جرگه جه انی سربازان او مملکت همیشه ورف و ایتا کوجدانه شهر مئن در حال جنگ بیدی . ناپلئون ناخبره جه خودش سربازان اسب سوار سوا بوبوست و ایتا جرگه جه سربازان قزاق روس اونی ردا گیریدی و اونا کوچه پس کوچئن مئن دونبالا کونید .
ناپلئون کی دینه انی جان در خطره پا نئه به فرار , خولاصه ایتا کوچه مئن نفس زنان ایتا دوکان پوست فروشی یا شئه بدورون . وقتی انی چوم دکفه پوست فروشا , با التماس و نفس نفس زنان داد زنه کی :((مرا کومک بوکون , می جانا نجات بدن , کویا تانم قائما بم ؟)) پوست فروش گئه کی : (( زود بیا بوشو زیر ا پوستان )) بعد یک عالمه پوست فوکونه ناپلئون رو .
پوست فروش تازه جه پوست فوکودن ناپلئون رو دست بکشه بو کی , قزاقان روسی با عجله آئیدی پوست فروشی مئن و با داد و فریاد وابرسیدی : ((اون کویا ایسا ؟ امان بیدئیم کی اون بامو ا درون))
قزاقان بدون انکی به اعتراض پوست فروش گوش بوکونید شروع بوکودید به گشتن پوست فروشی . قزاقان پوستانی کی روی هم فوبوسته بو یا با خودشان شمشیر وامج کونیدی ولی ناپلئونا پیدا نوکونیدی و خودشان رایا گیریدی و شیدی .
ناپلئون هم چند دقیقه بعد صحیح و سالم جه پوستان جیر بیرون آیه . ها ما بئن انی محافظانم جه راه فارسیدی .
پوست فروش رو به ناپلئون کونه اونا وابرسه کی : (( ببخشید کی ا سئوالا جه شخص مهمی مثل شوما وابرسئندرم , ولی خایم بدانم با انکی دانستیدی او جیر آخرین لحظه یان جه شیمی زندگی بو, چی احساسی او جیر داشتید ؟))
ناپلئون خو را ایتا پیچه جمع و جورا کونه و خودشه سینه یا فاده جلو با عصبانیت گئه کی : (( تو با چی جرعتی به خودت ایجازه دیهی کی جه من چنین سئوالی وابرسی ؟))
(( سرباز ا مرداکا ببرید و انی چومانا دودید و اعدام بوکونید , من خودم هم انی دستوره آ تشا دهئم .
محافظان چنگ تاودیدی گیریدی یقهء پوست فروشا و اونا فاکش فاکش بریدی سینهء دیوار و انی چوما دودیدی .
پوست فروش نتانه هیچی یا بیدینه , ولی صدای ملایم و موج داره خودشه لیباسا تانه او جریان باد سرد مئن بیشناوه .
برخورد باد سرد با خودشه لیباسان و خنکی خودش صورتا و لرزستنه بدون کنترل خودش پایانا , احساس کودی . بعد صدای ناپلئونا ایشناوه کی خودشه گولی صدایا صافا کونه و نرم آرام گئه : (( آماده ....هدف...... ))
ا موقع پوست فروش با انکی دانستی تا چند لحظهء دیگه ها چند تا احساسی یم کی داره جه دست دئه , ایتا احساس عجیبی انی سر تا پایا فرا بیگیفت و چند تا قطره آرسو جه انی چوم فوبوسته بیجیر . بعد جه چند لحظه سوکوت پوست فروش صدای پائی ایشناوه کی اونا نزدیکا بوستی . بعد انی چوم بندا جه انی چوم وا کونیدی . پوست فروش کی جه ایوارکی چوم واکودن و جه شدت نور خورشید هنوز نتانستی خب بیدینه , خودش جلو ناپلئونا دینه کی با نیگاهی معنی دار و نافذ , با دو تا چومی کی اینگار انی ذره ذرهء وجودا تسلط داره اونا فاندره .
ناپلئون به گب آئه و گئه : (( الان بفهمستی که چی احساسی داشتیم ؟ ))
واگردان به گیلکی جه : دامون گیلک پور
-----------------------------------------------------------
به هنگام حمله ي ناپلئون به روسيه دسته اي از سربازان او در مركز شهر كوچكي از ان سرزمين هميشه برف در حال جنگ بودند.ناپلئون به طور اتفاقي از سواران خود جداميافتد و گروهي از قزاقان روسي رد او را ميگيرند و در خيابانهاي پر پيچ و خم شهر به تعقيب او ميپردازند.
ناپلئون كه جان خود را در خطر ميبيند پا به فرار ميگذاردو سر انجام در كوچه اي سراسيمه وارد يك دكان پوست فروشي ميشود او با مشاهده ي پوست فروش ملتمسانه و با نفس هاي بريده بريده فريادميزند:((كمكم كن جانم را نجات بده كجا ميتوانم پنهان شوم؟))پوست فروش ميگويد: (زود باش بيا زير اين پوستينها)و سپس روي ناپلئون مقداري زيادي پوستين ميريزد.پوست فروش تازه از اين كار فارغ شده بود كه قزاقان روسي شتابان وارد دكان ميشوند و فرياد زنان ميپرسند:(او كجاست؟ما ديديم كه او امد تو.)قزاقان عليرغم اعتراضهاي پوست فروش دكان را براي پيدا كردن ناپلئون زير و رو ميكنند. انها تل پوستين ها را با شمشيرهاي تيز خود سيخ ميزنند اما او را نميابند سپس راه خود را ميگيرند و ميروند.
ناپلئون پس از مدتي صحيح و سالم از زير پوستينهابيرون ميخزد.در همين لحظه محافظان او از راه ميرسند .پوست فروش رو به ناپلئون كرده و محجوب از او ميپرسد:((ببخشيد كه همچين سوالي از شخص مهمي چون شما ميكنم اما ميخواهم بدانم كه اون زير با علم به اينكه لحظه ي بعد اخرين لحظات زندگيتان است چه احساس داشتيد؟)ناپلئون قامتش را راست كرده و در حالي كه سينه اش را جلو ميداد خشمگين ميغرد:(تو به چه حقي جرات ميكني كه همچين سوالي از من بپرسي؟
سرباز اين مردك گستاخ را ببريد چشماشو ببنديد و اعدامش كنيد من خودم شخصا فرمان اتش را صادر خواهم كرد.)محافظان بر پيكر پوست فروش چنگ زده كشان كشان او را با خود ميبرندو سينه كش ديوار چشمان او را ميبندند.پوست فروش نميتواند چيزي ببيند اما صداي ملايم و موجدار لباسهايش را در جريان باد سرد ميشنود .او برخورد ملايم باد سرد بر لباسهايش خنك شدن گونه هايش و لرزش غير قابل كنترل پاهايش را احساس ميكند. سپس صداي ناپلئون را ميشنود ك پس از صاف كردن گلويش به ارامي ميگويد:((آماده.............هدف...... ........)
در اين لحظه پوست فروش با علم به اينكه تا چند لحظه ي ديگر همين چند احساس را نيز از دست خواهد داد احساسي غير فابل وصف سر تا سر وجودش را در بر ميگيردو قطرات اشك از گونه هايش فرو ميغلتد پس از سكوتي طولاني پوست فروش صداي گامهاي را ميشنود كه به او نزديك ميشوند.
سپس نوار دور چشمان پوست فروش را بر ميدارند. پوست فروش كه در اثر تابش ناگهاني نور خورشيد هنوز نيمه كور بود در مقابل خود ناپلئون را ميبيند كه با چشماني نافذ و معني دار چشماني كه انگار بر ذره ذره وجودش اشراف دارد به او مينگرد. آنگاه ناپلئون به سخن آمده و به نرمي ميگويد:((حالا ميفهمي كه چه احساسي داشتم
