غروبه , ایوار د می دیل بیگیفته ی
نفس می شین , سینه میانی تنگا گیفته ی
می دیل خایه هوار بزنم
تی خاطر واسی , بی گودار به آب بزنم
درفک پست و بلندیان جا دوارم
ایتا شاخه سورخه گول تره باورم
درد دیل زیاد دارم گفتن ره
تا ترا نیدینم , می دیل آرام نیگیره
نوکونه ایوار مرا فراموشا کونی
دق کونم , اگر من بایم و تو پرواز بوکونی
(از دامون گیلک پور)
___________________________
برگردان به فارسی
گل سرخ(درد دل - شعر)
غروبه دلم گرفته
سینه ام برای نفس کشیدن تنگ شده
دلم می خواد هوار بزنم
به خاطر تو بی گدار به آب بزنم
از پستی و بلندی های درفک رد بشم
تا یک شاخه گل سرخ برات بیارم
تا تو رو نبینم دلم اروم نمی گیره
حرف برا گفتن زیاد دارم برای تو
نکنه که فراموشم بکنی
من بیام و تو پرواز بکنی
_________________________________________
