۱۳۸۸ اسفند ۱۱, سه‌شنبه

گیله مرد ( جه بزرگ علوی ) قسمت هفتم



........شایدم اگه بخاطر ا ویشگاه  سوقه ای نوبوسته بو , امروز صغرا هم زنده بو ,  آگولم نزئه ای به جنگل  و بعد از اون هم ان همه ایتفاق پیش ناموئی و الانم اون اتوئی گیرفتار نوبو.
ایتا باد خیلی شدید کومه یا بلرزانه . شایدم ایتا کهنه درخت بکفت و اونی کفتن باعث تکان خوردن کومه ببست. ولی محمد ولی هاتو یکسره حرف زئه ای و زخم زبان امرا کیف کودی و خندهء قاه قاه زئه ای .
محمد ولی ایتا سیگار آتش بزه . ایدفائی کبریتا باورده گیله مرد صورت جلو و اونی صورتا کبریت روشنائی مرا روشنا کود. جه بس کی کبریت گیله مرد صورتا نزدیک بو کی گیله مرد احساس بوکود کی انی دوماغ سوختاندره .
" .... بیدین چی گم . چره جواب ندی ؟ تو اونی ایسی کی وقتی امان باموئیم پست تولما بزنیم  سرگردا بو گفتی کی امان امی بهره یا فادائیم و نطق بو کودی ؟ چره الان لال بوبوستی؟....."
گیله مرد خب بخاطر داشتی . راست گفتی : وقتی دهاتیان بوگفتیدی کی امان داروغه داریم  . سرگرد بوگفت کی بیشید شیمی نماینده یا اوسه کونید . جه اوشان وابرسه کی شومان شیمی ایمسال بهره یا فادائید یا نه ؟ همه بو گفتید کی فادائید. بعد جه گیله مرد وابرسه کی تو چی ؟ مثلآ تو چی فادائی ؟ "
گیله مرد بوگفت:" من ابریشم فادام , برنج فادام , تخم مرغ فادام , سیر , غوره , انار تورش , پیاز , جارو ,*جوکول , *کولوش , آرد برنج , همه چی فادام."
بعد وابرسه ایمسال شینم فادائی؟
گیله مرد بو گفت:" ایمسال ابریشم  و برنج فادام ."
سرگرد بوگفت:" بوشو اوشان قبض و براتا اوسان باور بیدینم ."
بیچاره پیره مرد (لطفعلی ) بوگفت :" شومان کی نمایندهء مالک نیئید!"
سرگرد نامردی نوکود ایتا سیلی بزه اونی گوش مئن.
یکهو تمام دهاتیان جه خودشان خانه یان بیرون باموئید . معلوم نوبوست کی اوشانا خبرا کوده بو کی ایدفائی نزدیک هیزار نفر اوشانا دورا کودید. بعد تیر اندازی بوبست و ایتا تیرم بوخورده صغرا پهلویا و لطفعلی هم جابجا بمرد.
شب دهاتیان دور هم جمعا بوستید کی ها داروغه ویشگاه سوقه ای پیشنهاد بوکود کی خانه ای کی آژانان اونی مئن ایسابیدی یا به آتش بکشید ,  و اگه ایتا جوخه دیگه سرباز جه راه فانرسه بو اوشان او خانه یا با تمام او آجانان به آتش بکشه بید .
محمد ولی سیگار کشئن دوبو . گیله مرد فیکر کودی ها الان بهترین موقع ایسه تا اونا خلع سلاح بوکونه. تمام انی بدن لرزه ای , صغرا کوشته بوستن صحنه اونی اختیارا جه اون فاگیفته بو . خودش هم نانستی کی جه سرما لرزه ای یا کی جه ترس.
محمد ولی دست بردار نوبو :" تو خیلی زرنگی , جه او کهنه کارانی , ایتا کلمه حرف نزنی ترسی خودتا لو بدی . بوگو بیدینم , جه اوشانی کی سرگرد مرا اتاق مئن حرف زئید کویدانه آگول بو ؟ من جه کسی نترسم , بلاخره ایتا روز خودم کلکه آگولا کنم . اون لا مزهبه , می دوستان خودشان بیده ئید کی اون قرآنا آتش بزه . می دیل خایه کی اون فقط می گیر دکفه , خودم دانم چی بلائی اونی سر باورم . کویدانه بو ؟ حتمآ اونی کی ریش کوسه  داشتی و تی کنار ایسا بو؟ ها چره جواب ندی ؟ خوفته ای یا کی بیداری ؟
باد سر و صدای عجیبی جه جنگل بطرف کومه آوردی .
جیغ و فریاد زن , نعرهء گاو ,  ناله و فریاد و اعتراض دهاتیان  . هر چی گیله مرد دقیق تر گوش کودی بیشتر ایشتاوستی . مثل انکی ا سر و صدا یان میان صدای صغرا هم مثل وقتی کی تیر انی پهلو یا بوخورده بو به گوش آموئی.
ولی بیشتر جه همه , شر شر آب ناودان بو کی گیله مرد دیلا خراش دائی . مثل انکی اینفر خودش ناخون مرا ایتا زخما ریش ریش کودان دوبو.
اونی دندانان هم ضرب آهنگ یکنواخت فوبوستن آب مرا بهم خوردی و گیله مرد همچنان بی تاب بو.
...............ادامه داره
--------------------------------------------
واگردان به گیلکی جه : دامون گیلک پور

جوکول = برنج نارس که کمی سبز رنگ و عطربسیار مطبوعی  هم دارد.
کولوش =  کاه ,  قسمتی از ساقه برنج که بعد از دروی برنج در مصارف مختلف مثل درست کردن جارو و یا بعنوان خوراک دام ازش استفاده میشود.