۱۳۸۹ آبان ۱۷, دوشنبه

اویرا کودیم ترا ( دوست نازنین جه دست بوشو سینا و انی همسفر شمیم عزیز ره )



سینای عزیز , کویا ایسائی برار!؟ هر چی خواستیم باور نوکونم تی شونا ولی دینم  جغلان وبلاگ نیویس هر روز آئیدی ایتا چیز نیویسید و می دیلا ویشتر خون دگانید . ایتا روز بینیویشتیدی امروز سینا و شمیما به خاک بسپاردیم ,   بعد بینویشتیدی کی  سومه , بعدآ بینیویشتیدی کی هفتمه ,  مثل انکی  بقول تو مرا خواب بسرا شو .
نخواستیم , ولی  مثل انکی راستی راستی باید باور بوکونم کی د  امی ور نئسائی و اویرا کودیم ترا .
جه آخرین کامنتی کی تره بنام و هنوز تائید نوبوسته , تی وبلاگم کی هر وقت سر زنم , نه مطلب تازه ای داره نه کی کامنتان تائیید بوبوستیدی , سابقه ناشتی من ایتا مطلب بینیویسم و تو و فرزین اولی کامنتا مره ننید .
چی بوبوست  ؟ رفیق نیمه را بوبوستی  ؟ تازه امان عادت بوکودیم به تی وبلاگ و تی کامنتان و تی ایمیل زدنان .
چند روزی ایسه کی تا می صفحه یاهو یا بازا کونم او بو جور بزه کی سینا آفلاینه !؟ کویا بوشوئی عزیز؟ چره امرا تنها بنائی ؟
مئن بعد کی خایه امی گیلکی نیویشتن تصحیح بوکونه ؟  کی وا امرا طرز  درست ادا کودن  گیلکی یا تذکر بده ؟
فرزین وبلاگم کی سر زنم همش راجب تو و تی شوئن بینیویشتهء ,  یعنی مئن بعد فرزینم د همراه ناره ؟
چند روزی ایسه کی هی می نوشته یان قبلی یا زیر و رو کونم بدینم چند وقت بو تی مرا آشنا بوبوستم ؟ حدود یکسالی بو کی با هم آشنا بوبوسته بیم . ظاهرآ فرزین بانی ا آشنائی نیده چی بوبوسته , ولی افسوس خورم کی چی زود امرا تنها بنائی و بوشوئی .
چند ماه پیش کی می مارا جه دست بدام تو و فرزین مدام می حال و احوالا وابرسئید . چی می وبلاگ مئن چی جه طریق ایمیل .
چقدر سعی بوکودید کی مرا بقول خودت جه خواب ویریزانید . بیا کی قول دهم د نوخوسم جه شوما عقب نمانم .
بیا بیدین الان چند روزه پوشت سر هم  پست تازه نهئم . تی جا خالیه تا بائی کامنت بنی ,  تا امان جه تی تجربه و جه تی استادی ایستفاده بوکونیم .
ترا بوگوفته بوم کی چند ماهی ایسه کی پوشت سر هم همش مره اتفاق ناگوار دکفه یا کی خبران بد جه را آیه .
بوگفتی کی تی پا رو بئس و به اجور چیزان فکر نوکون .  بیدئی کی تومامی ناره ا  دوست آشنا یا جه دست دئن . دینی سرنیویشت چقدر امرا گردالو منسئن های چرخانه !؟
بعد از کی ا شعرا فرزین و ترا تقدیم بوکودم :
--------------------
(جه بی خیالیه آسمان
دیل نیگرانه زمین
وارگاده خو رخت صبر و حوصله یا
به میخ دیوار بی حوصلگی
روز شماری کونه
جنگل خشک بی آب
عطر نمناک زندگی ره
خو سازا کوکا کوده , حلبی بام خانهء دیل
تا ایوارده , نم نم واران ضرب آهنگ مرا
اورگانه , دامون مئن وارش ترانه یا )
-------------------
گوله برار ان تی آخرین کامنته کی می وبلاگ مئن به یادگار بمانست :
 (درود گول برار .شرمنده بفرمستي . چونكي شعر پيشكش بوكودي ، نباستي تعريف بوكونم .
امما نتانم مرا دشتن : پور خوررم بو تي شعر برار .
گيلك بمني !)
تازه تره و فرزین ره شعر بوگفته بوم کی بتانم ایجور جه شیمی شرمندگی بیرون بایم و ایتا پیچه جه شیمی غم خوردنانا جوبران بوکونم .
تی شعره ( وارش جیر)  ره بجزء کامنتی کی بنابوم و بابت تشکری کی بوکوده بی ایتا چند خطی بینیویشتم و قابلی ناشتی بوگفتم , انم می اخرین کامنت بو کی تی وبلاگ مئن بمانست   :
(سینا جان چوطوئی برار؟
بلامیسر نوخوفتئم! راستشا بخائی اصلآ ا روزان خواب و خوراک دوروست حیسابی نارم .
بعد جه می مار جریان , پوشت سر هم خبر بد مره جه ارا اورا فارسه .منجمله کی ایتا جه می بهترین دوستان تمام طول عمر , دوچار سرطان بوبوست .
دانی برار!؟ تا هر وقت خواستیم ایتا پیچه کمر راستا کونم و ایتا پیچه نفس بیگیرم , ایتا اتفاقی مره دکفت .هان واسی د می مغز اصلا گیر پاژ بوکوده. اصلا نتانم چیزی رو تمرکز بوکونم.
امیدوارم کی هر چی زودتر خلاصا بم جه دست ان همه بی لطفی روزگار و سابق منسئن بتانم درف گیلان مئن بینیوسم.
ممنون کی خودت وبلاگا سر زنی و امرا فراموشا نوکونی پیله برار.
گیلک بمانی)
 ترا بوگفته بوم تا هر وقت خواستیم ایتا پیچه کمر راستا کونم و ایتا پیچه نفس بیگیرم , ایتا اتفاقی  دکفت و روز و شبا مره سیا بوکود . 
  گرچه بوشوئی و د دئن نتانیم ترا ولی خواستیم ترا بگم کی عزیز امی دیل مئن تی جایه تی ایسم و تی یاد همیشه امی خاطر مئن مانه .
سینا جا تا همیشه گیلک بمانی عزیز .راحت و آسوده گوله خاخور شمیم مرا پروازا تی شینا ایدامه بدن .آرامش مرا , دور جه ا دونیای , پور جه نامردمی و ناپاکی و نا عدالتی .
گیلک بمانستی عزیز