۱۳۸۸ شهریور ۵, پنجشنبه

مشت علی (گیلکی شعر -درد دیل)


مشت علی خسته جه کار روزانه
جه بجار بیرون بامو , نهار واستی بوبسته روانه
بقچه یا کی ایتا ساده نان و پنیر بو
گوجه خیار و باقلا مازندرانی و تازه سیر بو
خو کش بزه و راه دکفت!
جه خستگی ایتا پیله درخت سایه جیر بکفت
بقچه یا بازا کوده شروع بوکود به خوردن
زیر لبی خودشا ناله و نفرین کودن
کی با ا سن و سال , تا کی واسی من بدوم ؟
ها روزانه کی زمین گیر ببم و بکفم
مشت علی نهارا بوخورده و انی چومان سنگین بوبو
زواله خاب وقت , ایتا پیچه شل بو بو
چوما خوشینا دوست و بوشو جه ا دونیا
پر بیگیفته میان هیزارتا رویا
خاب بیده کی واگردسته سالان خوش خوشی
جه دیهات , مردوم د نوکونیدی شهر طرف لشکر کشی
بیده کی مردوم واگردستاندرید کرور کرور جه شهر
جه فارسی گب زئن و ماشین و لباس شیک و پیک , د نیئه هیچ خبر
واگردسته بامو دیهات , هر کسی کی بو در بدر و آواره
کشاورزیا بیگیفتیدی جه سر , همگی دوباره
مشت علی بجار , ایمسال محصول بدا چند برابر
عطر تازه برنج , بپیچست همه جا سرتا سر
غضنفر و مشت رجب و قوربالی
آموندرید جه باغ و بجار با خوشحالی
وابرسه جه اوشان , بی معطلی!
خنده کونید؟ مگر شومان بدهکار نیئید به عطار و بقالی؟
بوگفتیدی اونا با خنده و خوشروئی
مشت علی , مگه از ایتا دونیای دیگر باموئی!؟
آ حرفان چیه !؟ عطار و بقال بدهکار کیه ؟
امی زندگی , کویا اونی کی تو فیکر کونی شبیه ؟
خاب اگر بیدئی خیر ببه!
زندگی د مگه جه ان وا بختر ببه ؟
نه گیرانی و نه کمبود و نه مشکل داریم
سر موقع هم امی بجار و باغا کاریم

***********
مشت علی خاب خوش میانی پر زئه ای
هر جا کی شوئی چیزای خب خب دئه ای
بوخوفت و غافل بو بو مشت علی جه کار و زندگی
تا کی بیجیر بوشو خورشید جه شرمندگی
شب دکفته و اهل و ایال همگی دیل واپس
سینه میانی تنگا گیفته بو اوشان نفس
واورس واورس مرا بوکودید مشت علیا پیدا
زیر ایتا درخت میان خاب و رویا
زنای انی شین , دوخاده انا جه خاب
مشت علی لانتی مانستن ,خودشا بدا پیچ و تاب
بوگفته کی چیه ؟ کیه ؟ چرا کونید انقدر سر و صدا !؟
خو چومانا دست فوسه و دور و برا خب بوکود نیگا
زیر لب بوگفته کی , دانستیم اشان همه خاب و خیاله
او زندگی رنگا دوباره دئن محاله
مرغ گوشت کی سگ دندان جیر مزه بوکود
بگازا گیفته همه یا , پیله و کوچیک ره رحم نوکود
---------------------------------------
جه : دامون گیلک پور