۱۳۸۸ اسفند ۲۲, شنبه

بهار آموندره (درد دیل - شعر گیلکی)





بینیشان خندا به تی لب
تی دیلا صفا بدن , کی بهار آموندره

کهنه خاکا بتکان جه تی خانهء دیل
سبزا کون گندما عید سفره ره , کی بهار آموندره

خوانیدی پرنده یان شادی و سرور امرا
دوسته خو بارو کوچا زمستان و چوم برایه , کی بهار آموندره

بنه دیمه کهنه کینه و دوشمنی یا
پیش قدم بوبو جه سر بیگیر تی دوستی یا , کی بهار آموندره

جه ته دیل تازه سال ره  بوکون تو آرزو
تا کی آزادی ببه امی نصیب , کی بهار آموندره

-----------------------------------------
       دواره اشان همه

ایشناوی شر شر آب چشمه یا جه کوه
بپیچسته همه جا , گول سونبول عطر و بو

ایوارده واگردسته هاج هاجی جه سفر
سبزا بو  دشت و دمن , صحرا و کوه و کمر

نده راه غورصه بدیل , هاتوئی نمانه سخت روزان امره 
دواره اشان همه , ایوارده روز و روزگار بکام به امره

تره یاده نشه کی تی واسی , چوم برایه تی همسایه
تا بیگیری اونه حالا , ایمسالم مثل همیشه عید ره اون تنهایه

جه : دامون گیلک پور
---------------------------
بتکان = تکان بده
دیمه = کنار گذاشتن
بپیچسته = پیچیده








۴ نظر:

saeed گفت...

سلام آبرار
امروز ورزشگاه نئسابی تی جا خالی بو

بورد سپیدرود ترا تبریک گویم.

سپیدرود دیروز ایتا پیله عیدی خو هوادرانا فادا.

دامون گفت...

سعید جان شوما بجای امان. خیلی خوشحالم کی سپیدرود با سربلندی بتانست خودش هواداران دیلا شاد بوکونه. امید وارم کی ا روند ایدامه بداره.
واقعآ ایتا پیله عیدی بو.
از تو هم خیلی متشکرم. پایدار بیبی

باران گفت...

هروقت از کنار سپید رود می گذرم سلامتون رو بهش می رسونم

دامون گفت...

ممنون باران عزیز که بر درفک گیلان باریدی.
ضمن اینکه سلام مرا به سفیدرود می رسانی به درفک هم نیم نگاهی بنداز.
ممنون