رایحهء خوش

شب هنگام با خاطرهء خوش بچه گیهام به خواب رفتم .

 صبح دم صدای کوفتن در مرا از خواب پراند .

در را که وا کردم , رایحه’ خوش دوستیها با عطر گل سرخ در آمیخته بود و مرا به مهمانی فردا ئی زیباتر از دیروز دعوت کرد.

امروز برای این مهمانی لباسی بر تن خواهم پوشید که رنگش به رنگ بهار می ماند و هفت رنگ زندگی در آن نقش بسته است .
از عطر گل محبوبه شب به خود خواهم زد تا که در کوچه پس کوچه های عشق از خود نشانی بجای بگذارد و پروانه های امید از عطرش  سر مست شوند .
نور خورشید را هم بسان فانوسی بر سر ره خواهم آویخت تا به هنگام گذشتن از کوچهء عشق ره گم نکنم .
-------------------------------
دامون گیلک پور