تی چومان(درد دیل)

می دیل خواستی , نفرین بو کونم

اونیا کی ترا از من جودا بوکود

جه اون همه خنده و شادی

می دستا, جه تی عشق کوتا بوکود

اما چی فایده , می آه و نفرین مرا

مگر واگرده عشقی کی بو شو جه دست ؟

مرا یاد نیشه تی چومان

چی خوش رنگ و نگار بو تی چومان

بیاد کی آورم او روزانا

بد و بی را گم زمین و زمانا

چی بوستی اگه ترا جه دست ندا بیم

تا کی به ایجبار دیل به دیگری فاندابیم

تو خیال کونی کی مره

آسان بو گوذشت تمام ا سالان؟

تو خیال کونی کی بدون تو

آرام و قرار داشتیم روزان و شبان؟

جه آسمان و زمین مره

روز و شب غم ببارست

بعد تو می دیل میانی

هیچ جایی عشق ره نمانست

می دیل خواستی, نفرین بو کونم

اونی کی ترا از من جودا بوکود

جه اون همه خنده و شادی

می دستا, جه تی عشق کوتا بو کود

اما چی فایده , می آه و نفرین مرا

مگر واگرده عشقی کی بوشو جه دست ؟

(از دامون گیلک پور)

دلتنگ دریا (شعر-درد دیل)

دریا امروز ناشتی صبر و قرار

پیله موج راه تاوادا بو خو میان

آسمان آبی دریا جور

ماتم بدیل بیگیفته بو جان برار

سیا ابران , دس دس کودیدی

تا ایتا گورخانه واران بزنید

نسیمی کی جه دریا آموئی

بوی طوفان خو مرا باورده بو جان برار

دریا کی زبان ناره گب بزنه

خو نیگاه مرا هیزارتا گب زه ای

در یا دیلم تی دیل ومی دیل مانستنی

جه غم و غوصه پورا بوسته ی جان برار

امی دریا نواسی کی تنها بمانه

آخه اون امی گیلان غروره

اگه دینی می چوم هچین نمور و خیسه

جه مظلومیت گیلان و ان پیله دریای جان برار

جه : دامون گیلک پور

زندگی آنطور که باید نیست

می بینی , آسمان شهر ما دیگر آبی نیست
مثل همیشه , پر ستاره و مهتابی نیست

بر لبان مردم کوچه و بازارش, دیگر خنده نیست
در جوبهای شهر ما , دیگر آب جاری نیست

چهره شهر را ببین که چه بی رنگ است
دیوارهای شهر ما , پر ز نقاشیهای فقر است

روزهایش گر چه آفتابی و روشن است
در دل کوچه هایش , زندگی اما رنگ دیگر است

کفتران آسمانش همه بی بال و پر
بر ریشهء نهال نو رسیده اش می زنند تبر

در میان آن کوچه بن بست آهسته کن گذر
کودک فقردر کوچه تنهایی , خجالت می کشد از رهگذر

زندگی آنطور که می بایست نیست
قامت در ختان سپیدار, دیگر راست نیست

صدای بیرون آمده از سینه دیگر فریاد نیست
سایهء شوم تباهی , کرده شهرما را نابود و نیست

از دامون گیلک پور

بی وفا روزگار(فرامرز دوعائی ره)

ا شعرا تقدیم کونم به فرامرز دوعائی  خوانند ه و شاعر و آهنگساز  و هنرمندی کی سالیان دراز امره بخوانده و امان امی شادیان و غمان مئن اونی ترانه یان قشنگ مرا خاطرات زیادی امره بیادگار داریم.

جه ان کی ا عزیز گوذر زمان مئن بدلایلی خاص د امره نخوانده خیلی جای تآسف داره و امید ورام کی ا هنرمند عزیز و خواننده گیلکی شعران , ایوارده خو صدای دلنشین مرا  امره ترانه های عاشقانهء گیلکی بخانه .

--------------------------------------------------------------------------

متن بالا به فارسی:

این سروده را تقدیم می کنم به فرامرز دعائی , خواننده و هنرمندی که سالها برای ما خواند وما در شادی ها و غم هایمان با ترانه های زیبایش خاطرات زیادی را ساختیم .

از اینکه این عزیز, در گذر زمان بدلایلی خاص دیگر نخواند خیلی جای تآسف است و امید که این هنرمند و خواننده خوب گیلک دوباره با صدای خوش و نوای عاشقانه برایمان بخواند.


*جه تی صدا خاطراتی خوش دارم
سر پا مستم و عقل و هوش نارم

نانم چرا؟, دست زمانه تی مرا اتو بوکود
ای موشته خاک اوساد امی چوم دوکود

بی وفا روزگار, تی کمرا خم بوکود
ترا ساکت و امی دیلا خون بوکود

آرزو داشتیم تره گیلکی شعر بگم
نا قابل بوکونم و ترا هدیه فادم

چی تی سر بامو , چی بوبوسته , فراموشا کون
ایوارده امره , شعر و ترانهء گیلکی چاکون

واسی کی ایوارده امره گیلکی بخانی
بختر جه هرکسی گیلک درد دیلا  تو دانی

 امره جه امید و عشق و عاشقی  بخوان
تا کی واشکوفه ایوارده  امی دیلان

مست و غزل خوان , بو کون  بولبولانا
سرسبزا کون ایوارده , گیلان جنگلانا

 مرغ عشق منسئن , ایوارده پر و بال بیگیر
بهار آموندره , تو هم خواندن  ایوارده  جه سر بیگیر

 --------------------------------

جه: دامون گیلک پور

نیشتن الان روا نیه (درد دیل -شعر)

ویریز برار

ویریز خاخور

نیشتن الان روا نیه

کنار بنه بهانیه

نیشتن نوا , کاری بوکون

فیکر دو دو تا چهار تایا بوکون

دانه بشان توم بجارا دوباره

گیلک واسی خو بجارا بکاره

تی زحمت و تلاش جا

امی گیلان ورد زبان همه جا

هیکس بفکر من و تو نیه آی خاخور آی برار

جه بجارو بجار کاری نوکون فرار

تی آستینا بوجور بزن

تی بجارا ایوارده شخم بزن

خرمن بزن تی محصولا

زنده بوکون ایوارده عطر ایشکورا

خلیک اوسان دکف بجار مئن

خوشحالیدی جه تی بیکاری ا نامردمان

سرسبزا کون ایوارده تو گیلانا

قوت بده تی کار جا ایوارده امی دیلانا

( جه دامون گیلک پور)

توضیح

دوستان عزیز , لازم دیدم یه توضیح مختصری در مورد سروده هایی که بعضآ موضوعات تکراری بعضی از ترانه های قدیمی گیلکی را با خود یدک می کشند بدم .

منظور من از سرودن اشعاری مثل , گیلان گیلان و امی مورداب , که با کمی تغییر در بعضی از ابیات و مصرع هایش سعی کردم که در درجه اول ساختمان اصلی شعر را حفظ کنم و در درجه دوم چون به شخصه به بعضی از این ترانه ها علاقه خاصی دارم و با آنها زندگی را به معنی واقعی لمس و برایم خاطرات گذشته را یاد آور می شوند , بنا بر این با شرایط امروز جامعه و موقعیت هایی که هر کدام از این اشعار در زندگی امروز ما دارند سعی کردم حرفهای گفتنی و درد دل خود و شاید گیلان عزیز ما را بدین صورت به دیگران منتقل کنم , که به نوعی می تواند اعتراض به شرایطی باشد که در حال حاظر مردم گیلان ما با آن مواجه هستند و طبیعت و محیط زیست ما را در معرض نابودی قرار داده است .

بنا براین تکرار این سروده ها به منظور خاصی می باشد و نه کپی کردن و تقلید از سرو ده های دیگر عزیزان شاعر گیلان عزیز.

دامون گیلک پور

امی مورداب (درد دیل - شعر)

کوپور آقا کوپوره
مورداب چی سوت و کوره

امی مورداب کی ایتا عمر داشتی کوپور

بوبوسته جه فاضلاب شهری پور

سابق کوپور لجن خوسی داشتی

اشتر خان و کولمه بچی دوروشتی

انی من نه سکوله خیز دینی نه کر مار

اوطرف چنگر و خودکا د نوکونه دوار

غروب مورداب چی دیلگیره برار

لوتکا چی خو لوتکایا جه ناچاری بنا کنار

کوپور لجن خوس مورداب

واسی دن اونا ایوارده بخواب

کوپور آقا کوپوره

آ زندگیا مورده شور بوشوره

مورداب جه غریبی کرا ناله کونه

خو نیگاه مرا ترا مینت کونه

نوا نیشتن تو برار کاری بوکون

موردابا دو باره تو زنده بوکون

امی مورداب ایسه گیلان غرور

بدا پور ببه ایوارده مورداب جه کوپور

(از دامون گیلک پور)

------------------------------------------------------------

لوتکا :قایق کوچک چوبی که توسط پارو های چوبی هدایت می شود

زندگی (درد دیل - شعر)

آدم کیا وا بیدینه کورا وا بشه ؟

به چیه ا دونیا امی دیل خوشه !؟

زندگی چره اتو بی ارزشه !؟

راستی کی حیکایت تلخی داره ا زندگی

ایتا جرگه فقیرید و مرداندرید جه گوشنگی

جرگه دیگر عالم و آدم ره نوکونید بندگی

ان همه دوندگی بخاطره چیه؟

صاحب ا دونیای بی در و پیکر کیه؟

مگر نیگیدی زندگی چند صبایی بیشتر نیه؟

عمر امی شین چقدر زود شوندره ؟

ا بو پوخوسته لافند هر لحظه کرا اورسفتاندره

تی دور و بر جه دوست و آشنا خالی بوستاندره

هر کیا کی دوست داشتی و داری جه دست داندری

آی دیل چقدر غم و غورصه تی میانی داری ؟

عجب حیکایت تلخی داره ا زندگی !

(از دامون گیلک پور)

**************************************************************************

برگردان به فارسی

زندگی(درد دل -شعر)

------------------------------

آدم کی و باید ببینه و کجا باید بره ؟

به چه چیز این دنیا دل ما خوشه !؟

زندگی چرا اینطور بی ارزشه !؟

---------------------------------

راستی که این زندگی حکایت تلخی داره

یک عده فقیرند و دارن می میرند از گشنگی

عده ای دیگر برای عالم و آدم بندگی نمی کنند

-----------------------------------

این همه دوندگی برای چیه ؟

صاحب این دنیای بی در و پیکر کیه؟

مگر نه اینکه زندگی چند صبایی بیشتر نیست؟

-------------------------------------

عمر ما چقدر زود داره می ره ؟

این طناب پوسیده هر لحظه داره پاره میشه

دورو برت از دوست و آشنا داره خالی میشه

------------------------------------

هرکسی رو که دوستش داشتی و داری داری ازدست میدی

ای دل چقدر غم و غصه تو خودت داری؟

عجب حکایت تلخی داره این زندگی !

گیلان ما (قسمت دوم )

امروزه یکی از مهمترین وسایل ارتباطی که می توان از طریق آن با دیگران ارتباط بر قرار کرد و تبادل فرهنگ نمود اینترنت می باشد , که اگر بدرستی از آن استفاده کنیم یکی از بهترین امکانات موجود برای معرفی و شناساندن فرهنگ خود به دیگران است.

در این راستا بعضآ سایتها و وبلاگها نقش بسیار مهمی را به عهده دارند , که در گیلان هم خیلی از این سایتها و وبلاگها به طور مثبت کارهایی را برای رشد هر چه بیشتر فرهنگ گیلا ن صورت داده اند و قسمتی از این مسئولیت را به عهده گرفته اند.

از جمله اینکه در خیلی از سایتها و وبلاگهای گیلانی ما شاهد تبادل نظر ها و بحث های مثبت و ریشه ای برای حرکت خوب و رو به رشد فرهنگی گیلان هستیم و خیلی از این سایت ها و وبلاگها با ارائه مطالبی که به نوعی به یک گوشه از فرهنگ گیلان و شناخت مردم گیلان بر میگردد می پردازند.

اما در این میان هستند وبلاگها و سایت هایی که به اشتباه دست به کار هایی می زنند و از راه هایی وارد می شوند که در مواردی به جای کمک به این ارتقاء و شناساندن گیلان و فرهنگش به دیگران باعث ضربه زدن به این امر می شود و در کنار آن باعث یک سری دشمن تراشی ها شده و در افکار عمومی تاثیر منفی می گزارد .

جهت نمونه , در یکی از سایتهای گیلانی که بعضآ کارهای فرهنگی خوبی هم ارائه می دهد , موردی از یک حرکت اشتباه مشاهده می شود که می تواند از همان مواردی باشند که بجای کمک کردن به مردم و فرهنگ گیلان باعث تخریب و ضربه زدن شود.

گردانندگان این سایت یکی از راه های معرفی گیلان و فرهنگش به دیگران را این می دانند که در هر سایت و یا وبلاگی مسایلی از گذشته و امروز گیلک و گیلان و اینکه گیلان چه بوده و چه هست و فرهنگ گیلان در چه مرتبه و جایگاهی قرار داشت و دارد از کارهایی که در گذشته توسط گیلانی ها به مردم مملکت ما ارائه شده مطرح کرده و مطمئنآ تشخیص هم ندادند که در چه جایی و برای چه کسانی این مسایل را می نویسد .؟! چون بعدآ از قرار معلوم نظر دهندگان آن وبلاگ یا سایت مربوطه هر چه از دهنشان در می آمد نثار این دوست گیلانی ما کرده و با عباراتی رکیک این دوست عزیز را به انواع و اقسام دید گاه های رئی سیستی و ناسیونالیستی متهم کردند , جالب این جا است که این دوست ما بعد از آن جبهه ای متقابل گرفته و در سایت خود پستی را گذاشت و در آن به تشریح موضوع پرداخت و برای خوانندگان سایتش توضیح داد که در مقابل کامنتی که در یکی از وبسایتها گذاشته و یک عده آدم نسبت به کامنت او چه عکس العمل و برخورد تندی کردند و چه بد و بی راه هایی که به گیلانی ها گفتند و از این طریق سعی داشت که دوستانی را که در سایتش نظر می دهند را تحریک کند تا آنها هم متقابلآ به وبسایت مورد بحث رفته و در قسمت نظراتش به تلافی جوابشان را بدهند.

این یک مورد از کارهایی بود که الارقم تلاشهای این دوست ما برای رشد و توصعه فرهنگ گیلکی به اشتباه باعث تحریک افکار عمومی و تخریب و ضربه زدن به فرهنگ گیلان و باعث دشمن تراشی هم خواهد شد.

ما باید این مسئله را قبول کنیم که همیشه برای تعریف از خود و کار خود نیاز نیست که مستقیمآ به کسی بگوییم که ما چنین هستیم و فرهنگ ما چنان بوده و هست بلکه می بایست عملآ نشان دهیم که چه هستیم و از چه فرهنگ غنی و بالایی برخورداریم.

اینگونه اعمال که نمونه اش را از این دوست دیدیم خود نشانی از ضعف فرهنگی می باشد و مطمئنآ در طولانی مدت تآثیرات منفی خواهد داشت و کما اینکه بجای رشد باعث تضعیف وتحلیل فرهنگ ما شود.

اگر ما برای پیشرفت و ارتقاء فرهنگ گیلان و معرفی آن به دیگران راه های درستی را در پیش بگیریم و با علم به اینکه خود از فرهنگ گیلان اطلاعات کافی داریم و به مطالعه بیشتر آن بپردازیم و را ه کارهای اصولی را برای معرفی گیلان به دیگران انتخاب کنیم , مطمئن باشید که نتایج حاصله بسیار خشنود کننده و نزدیک به آرمان های توصعه فرهنگی گیلان خواهد بود , حالا اگر در این راه بدون مطالعه و به طور نادرست اقدام کنیم و بدون مطالعه و نسنجیده راهی را انتخاب کنیم که گیلان عزیز مان را به دیگران معرفی کنیم به نتایجی ختم خواهد شد که به ضرر مردم گیلان و فرهنگش خواهد بود که جبران ناپذیر می باشد.

در مورد حل و فصل اختلافات فرهنگی هم باید ریشه ای کار کرد و با مطالعه و بر رسی به آن پرداخت حتی اگر بخواهیم با مواردی مشابه مورد بالا برخورد کنیم , نمی شود تک تک به مسائل و مشکلات پرداخت و باید که راه حل کلی برایش پیدا کرد .

مواردی مثل مورد زیر هم نمونه ای دیگر می باشد که جای تعمق دارد.

سایت هایی را می شناسیم که کارشان بعنوان یک فروشگاه اینترنتی فروش بعضی از خدمات ارائه شده از جمله فرهنگی است و این امری است معمول در میان یکی از هزاران خدمات اینترنتی و آنها اسم فرو شگاه های اینترنتی را با خود یدک می کشند و از این راه کسب در آمد هم می کنند.

اما در مواردی هم مشاهده می شود که بعضی از دوستان که سایتهای فرهنگی را ارائه می دهند آثاری از موسیقی و کتابهای گیلکی که قسمت اعظمی از فرهنگ گیلان را تشکیل می دهد را از سایتهای دیگر دانلود کرده و به صورت سی دی در آورده و در سایت و یا وبلاگشان بعنوان یک محصول فرهنگی بفروش می گزارند .

از دیدگاه من سایت اولیه که موسیقی ها را بطور رایگان برای دانلود قرار داده اند بیشتربه رشد فرهنگ گیلان کمک کرده اند تا این دوستانی که سایتهایشان را تحت عنوان یک سایت فرهنگی گیلانی معرفی کرده و آثار دانلود شده از سایت های دیگر را به معرض فروش می گزارند.

در پایان با یک جمع بندی به این نتیجه می رسیم برای اینکه در گیلان شاهد رشد هر چه بیشتر فرهنگ و توصعه آن باشیم باید کارهای ریشه ای و درست آنهم با مطالعه و بر رسی دقیق صورت گیرد , در غیر این صورت باعث می شویم که برداشت های درست از آن بعمل نیاید و باعث شود که در سطح گسترده از لحاظ فرهنگی دشمنانی را برای خود بسازیم , که مطمئنآ با هویت اصلی گیلان فاصله بسیار دارد و جبران خسارات حاصله هم دشوار است.

به امید روزی که به آن نقطه از رشد فرهنگی در گیلان رسیده باشیم که برای شناساندن و توصعه آن به دیگران مشکلی پیش رو نداشته باشیم.

همیشه بهار بو گیلان (درد دیل -شعر)

(**ترانه معروف گیلان گیلان با کمی تغییر توسط خودم**)

گیلان, گیلان, گوله سبزه زار بو گیلان
سورخ گول, سفید گول, مرز کنار بو گیلان
جانم همیشه بهار بو گیلان, می دیل قرار بو گیلان

کوه و کمان , دشت و دمان , آ لاله زار بو گیلان
روخونه گول و بنفشه گول , هما کودی شاد وخندان
جانم همیشه بهار بو گیلان , می دیل قرار بو گیلان

دم زه ای دم , گب زه ای گب , گوش ده ای گوش , لب زه ای لب
بول بوله صدا بردی می سره هوشا
می برار جان چوم واکودی , بجارانا خوب نیگاه کودی
تا کی برنج در آوردی خو خوشا

گیلان د باغ چائی نارا , پیله دریا ماهی نارا , برنج مرواری نارا
گیلان د رمق ندارا , می چومان خایه ببارا , گیلان د بهار ندارا

آی چقدر سیر و صفا داشتی می گیلان
جنگل وکوه و دریا داشتی می گیلان
اگر دونیا داشتی چند تا خوبی , همه خوبی ایجا داشتی می گیلان

( از دامون گیلک پور)

گیلان ما

مقدمه:


فرهنگ در گیلان قدمتی طولانی دارد و این فرهنگ را که با زندگی مردم ما در گوشه کنار گیلان و روستاهای دور و نزدیک آمیختگی خاصی دارد ,می بایست زنده نگه داشت و برای رشد و شکوفایی آن تلاش مضاعف نمود .
موسیقی --نویسندگی -شاعری -ایجاد مراکزهای علمی و عمومی از جمله مدرسه وسالن تئاتر و پیدایش گروه ها و حزب های سیاسی و شخصیت های برجسته - صنایع دستی و بافت و ساختار فیزیکی شهر ها و روستا ها در گیلان , همه وهمه از گیلان چهره ای به نمایش گذاشت تا به این باور برسیم که گیلان سرزمینی است با خصو صیات ویزه و فرهنگی خاص.
البته ما نباید به تمامی این مسائل مطرح شده مغرور شویم و گیلان را تافته ای جدا بافته بدانیم , بلکه بلعکس برای باز شناسی و شناساندن گیلان به عموم گامهای بیشتر و محکمتری را باید برداریم.
از جمله این حرکتها این است که امروزه ما هر چه بیشتر در مورد فرهنگ گیلان بنویسیم و تحقیق کنیم و با برقراری ارتباط با اشخاصی که به نوعی به یک گوشه ای از فرهنگ گیلان متصل هستند از تجربه انان استفاده کرده و با سفر به مناطق روستایی گیلان و لمس از نزدیک شرایط زندگی و فرهنگ مردم در گیلان , به درجه بالاتری از شناخت گیلان خود برسیم , تا بتوانیم فرهنگ مان را توصعه دهیم.
( قسمت اول )
با مقدمه ای که در بالا نوشتم می خواهم بحثی را باز کنم پیرامون فرهنگ گیلان و اینکه این روز ها مشاهده می شود که خیلی از عزیزان وبلاگ نویس گیلانی در فکر این هستند تا فرهنگ گیلان را که از پیشینه ای تاریخی برخوردار است دوباره به جایگاه اصلی خودش باز گر دانند.
چیزی که خیلی مهم است و باید به ان بیشتر پرداخت , این است که امروزه اگر می خواهیم گیلان را با فرهنگی که از دیر باز با خود یدک می کشد به مردم بشناسانیم , می بایست این حرکت را از خود گیلان و در میان مردم استان خودمان شروع کنیم چه بسا کسانی هستند که هنوز به درستی با فرهنگ و آداب و سنن و حتی گویشهای گیلکی رایج در گیلان و از جغرافیا و تاریخ گیلان به درستی چیزی نمی دانند و حتی به وضوح می بینیم که خیلی از خوانواده ها الارقم گیلک بودن با کودکان خود به گویش فارسی صحبت میکنند.
اگر قرار باشد که ما گیلان خود را به عموم مردم ایران و یا حتی فراتر بشناسانیم نیاز به کارهای پایه ای و اساسی است , که خود تمامی روستاها و شهر های گیلان را در بر می گیرد .
اگر ما بخواهیم از کنار این مسئله به سادگی بگذریم و به کارهای اصولی و ریشه ای در سطح جامعه خودمان اهمیت ندهیم دیر یا زود به جایی خواهیم رسید که تمام تلاش های ما بی نتیجه خواهد ماند و بی ثمر و خسارات و زیان حاصل از ان جبران ناپذیر.

ادامه این بحث را باعنوان قسمت دوم در فرصتی دیگر خواهم گذاشت.

سورخ گول (درد دیل - شعر)

غروبه , ایوار د می دیل بیگیفته ی

نفس می شین , سینه میانی تنگا گیفته ی

می دیل خایه هوار بزنم

تی خاطر واسی , بی گودار به آب بزنم

درفک پست و بلندیان جا دوارم

ایتا شاخه سورخه گول  تره باورم

درد دیل زیاد دارم گفتن ره

تا ترا نیدینم , می دیل آرام نیگیره

نوکونه ایوار مرا فراموشا کونی

دق کونم , اگر من بایم و تو پرواز بوکونی

(از دامون گیلک پور)

___________________________

برگردان به فارسی

گل سرخ(درد دل - شعر)

غروبه دلم گرفته

سینه ام برای نفس کشیدن تنگ شده

دلم می خواد هوار بزنم

به خاطر تو بی گدار به آب بزنم

از پستی و بلندی های درفک رد بشم

تا یک شاخه گل سرخ برات بیارم

تا تو رو نبینم دلم اروم نمی گیره

حرف برا گفتن زیاد دارم برای تو

نکنه که فراموشم بکنی

من بیام و تو پرواز بکنی

_________________________________________

حسرت(گیلکی شعری بیاد ایامی که بوگذشت)

خیابان و کوچه سران
اهل محل نیبیدی در امان
واچوکستن بوجور
جه ارمنی باغ داران
صبح تا شب , آلاخان و والاخان
نوشوییم بخانه , بعضی موقع نهاران

زواله خواب موقع
شلوغی و سر و صدا فراوان
روزی ایتا دست گول به آب دان
بازی موقع , زمین طیاره میان
ناشتیدی خواب و آرام
دور و بره همسایان
شب و روز , جغلان دونبال گردستن
عذاب داشتید بیچاره پئر و ماران
بکفتیم و ویریشتیم خولاصه
پیلا بوستیم چی آسان
خورم ایامی بو او روزان
کی بوشو جه دست امان
چشم کی بهم بزه ئیم , تمام بوست
واز و ولنگ دوران
امره فقط بمانست
حسرت جه او روزگاران
حسرت جه دوست و رفیق
جه گیلان و رشت نم نم باران

سروده توسط(دامون گیلک پور)
*******************************************
برگردان فارسی
سر کوچه و خیابان ***** اهل محل نبودن در امان
__________________________
رفتن بالا ***** از درختهای باغ ارمنی
_______________________
از صبح تا شب ول بودن***** نمی رفتیم خونه بعضی وقت ها موقع نهار
____________________________________
موقع خواب وسط روز***** شلوغی و صرو صدای فراوان
__________________________________
روزی یک دسته گل به آب دادن****** وقت بازی توی زمین طیاره
___________________________________
خواب و آرام نداشتن***** همسایه های دور و بر
__________________________
به دنبال بچه ها گشتن***** عذاب داشتند پدر ها و مادرها
_______________________________
خلاصه افتادیم و بلند شدیم ***** چه زود هم بزرگ شدیم
_______________________________
روز های خوبی بود اون روزا ***** که از دست ما رفت
_________________________________
چشم که بهم زدیم ***** تموم شد دوره بالا و پائین پریدن ها
_________________________________
برای ما فقط مونده ***** حسرت از اون دوران
_________________________________
حسرت از دوست و رفیق ***** از گیلان و نم نم بارون رشت

بادرود به تمامی عزیزانی که در راه ترقی و رشد جامعه گیلک زبان , به هر طریق ممکن زحمت می کشند و در این را ه از هیچ کوششی دریغ نمی کنند.

ما هم به جمع شما پیوستیم تا که شاید در کنار هم بتوانیم در مرتفع کردن مشکلات گیلان مان جدی تر قدم بر داریم .

در این وبلاگ سعی میکنم به موضوعاتی بپردازم که به هر نحوی گوشه ای از مشکلات اجتماعی گیلک در هر موضوع و عنوانی , اجتماعی, سیاسی, ورزشی , هنری, اقتصادی و...... هر آنچه که گوشه ای از حرف مردم در ان زده شود را به بحث و گفتگو بگزارم.

به امید روزی که گیلانی آباد وآزاد داشته باشیم.