ا شعرا تقدیم کونم به فرامرز دوعائی خوانند ه و شاعر و آهنگساز و هنرمندی کی سالیان دراز امره بخوانده و امان امی شادیان و غمان مئن اونی ترانه یان قشنگ مرا خاطرات زیادی امره بیادگار داریم.
جه ان کی ا عزیز گوذر زمان مئن بدلایلی خاص د امره نخوانده خیلی جای تآسف داره و امید ورام کی ا هنرمند عزیز و خواننده گیلکی شعران , ایوارده خو صدای دلنشین مرا امره ترانه های عاشقانهء گیلکی بخانه .
--------------------------------------------------------------------------
متن بالا به فارسی:
این سروده را تقدیم می کنم به فرامرز دعائی , خواننده و هنرمندی که سالها برای ما خواند وما در شادی ها و غم هایمان با ترانه های زیبایش خاطرات زیادی را ساختیم .
از اینکه این عزیز, در گذر زمان بدلایلی خاص دیگر نخواند خیلی جای تآسف است و امید که این هنرمند و خواننده خوب گیلک دوباره با صدای خوش و نوای عاشقانه برایمان بخواند.*جه تی صدا خاطراتی خوش دارم
سر پا مستم و عقل و هوش نارم
نانم چرا؟, دست زمانه تی مرا اتو بوکود
ای موشته خاک اوساد امی چوم دوکود
بی وفا روزگار, تی کمرا خم بوکود
ترا ساکت و امی دیلا خون بوکود
آرزو داشتیم تره گیلکی شعر بگم
نا قابل بوکونم و ترا هدیه فادم
چی تی سر بامو , چی بوبوسته , فراموشا کون
ایوارده امره , شعر و ترانهء گیلکی چاکون
واسی کی ایوارده امره گیلکی بخانی
بختر جه هرکسی گیلک درد دیلا تو دانی
امره جه امید و عشق و عاشقی بخوان
تا کی واشکوفه ایوارده امی دیلان
مست و غزل خوان , بو کون بولبولانا
سرسبزا کون ایوارده , گیلان جنگلانا
مرغ عشق منسئن , ایوارده پر و بال بیگیر
بهار آموندره , تو هم خواندن ایوارده جه سر بیگیر
--------------------------------
جه: دامون گیلک پور
